It Is Very Hard To Say The Exact Truth, Even About Your Own Immediate Feelings

Much Harder Than To Say Something Fine About Them Which Is Not The Exact Truth

Thursday, March 24, 2011

You Raise Me Up ...

16.31 :
Ringtone You'll be in my heart nyanyian Phill Collins beebunyi di hp atas katil...


"Hello... Assalammualaikum... Ayah..."
"Ha.. Ado mano tu?"
"Kek gumah ni.. "
"Ayah nak tanyo ni..."
"Tanyo apo tu Yah?"
"Takdo.. Ayah mimpi bondo tak elok malam tadi..."
"Apo lak tu Ayah?"
"Ayah nak tanyo ni... Sakit macam dulu lagi ko?"
"Arr.. Konapo lak Ayah tanyo macam tu?"
"Takdo la... 2 3 kali balik kampung... Ayah tengok lain macam yo... Ubek bolambak2 dalam beg tu Ayah nampak... Tido yo.. Tak corio macam solalu pun"
"Apo lak yang lain eh tu Yah... Bilo lak Ayah tengok beg lak... Hehehe... "
"Kok sakit lagi macam dulu.. bagitau lah Omak Ayah... Jangan la simpan... Apo2 sok kok susah... Sorang2 tu..."
"Erm.. Takdo la Yah.. Ok yo nih..."
"Ok.. Ok.. Omak pun nanyo yo tu.. Sampai domam2 Omak risau.. Umo dah 30.. Ayah ngan Omak makin tuo. Carik la toman dogheh. Ado orang jago makan pakai. Kok sakit ko.. Apo ko.. Ado orang samo2..."
"........."
"Hello... Apo diam yo? Sakit ko tak? Jawab la Ayah tanyo ni..."
"Erm.. Takdo apo2 la Yah.. Ok yo ni..."
"Hmm.. Kalau macam tu takpo lah.. Jago diri elok2.. Ajak2 la kawan datang ghumah tu.. Nomankan.."
"InsyaAllah Ayah... Hehehehe..."
"Yo lah... Kalau tak sihat balik la kampung... Ayah ngan Omak risau..."
"Iyo Ayah..."
"Ayah takdo apo2 nak cakap lagi dah... Makan jangan tingga tu..."
"Iyo Ayah... Tak..."
"Ok lah... Ayah nak poie Gomeh ni..."
"Yo lah Ayah.. Assalammualaikum..."
"Waalaikummussalam..."

Tutt... Tutt... Tutt... :( :( :(


Panggilan dari Ayah petang tadi.
Terus mood merudum.
Isk.
Terus rasa badan seram sejuk.
Ish...
:(
Speechless...

************************************************

Yang sebenarnya saya tidak tahu apa topik utama perbualan antara saya dan Ayah saya petang tadi. Macam tentang rasa risau Omak Ayah terhadap kesihatan diri saya. Macam juga tentang rasa risau Omak Ayah terhadap status bujang terlajak saya ini. Entah lah. Macam2 juga yang saya rasakan buat masa sekarang.

Gembira.

Sedih.

Kelakar.

Sayu.

Terpinga2.

Blur.


Dah tak ada idea nak taip apa. Tadi macam nak bercerita sikit2. Tapi dah hilang pula. Mana pergi entah idea yang tak berapa nak idea tadi. Esok la pulak sambung. Hendak tidur sekejap. Azan Isyak dah. Rehat2 baring2 jap.

Assalammualaikum Warahmatullah ....
Salam Sayang...




4 comments:

Aida Ikmal said...

*huggggsssssss*

Adalya said...

mmmm... sedih pulak baca entry ni dengan lagu ni lagi..... :'( ..u raised me upppppppppppppppp... uwaaaaaaa...nak balik !!!!!!!!!!!!!!!

LinA said...

Poor You..

Alang AD said...

Cegu Adikkku :::
**HUgss!~**


Ira :::
**Meh la balik mesia. Akeke. Kata nak bawak ai balik German lam beg.. Akekekekk.... =P


Lina :::
=( Meh felok sheom meh... s0b..s0b...

Labels

Angry (2) April (21) Chef Bard (5) Disember (23) Family (1) February (15) Friendship (5) January (15) July (22) Jun (5) Life Story (107) March (11) May (9) November (13) October (12) Ogos (12) Ramadhan (1) Sad (5) September (11) Shout Out (79) Song (21) Song Of The Day (18) Tag (4)